۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۹, پنجشنبه

تکلمه ای بر سخنان خاتمی و سینه چاکان

با کنار رفتن ابرها این روزها در سایت های مختلف عده ای که داعیه مبارزه هم دارند به علت دلبستگی های مادی و معنوی در توجیه سخنان خاتمی چنان تلاشی می کنند که گویی فضای سیاسی کشور با این سخنان خاتمی به سمت ایده آل های دموکراتیک جهت گیری نموده است و جالب تر قضیه این است که منتقدان سخنان خاتمی را به عدم درک بازی سیاسی و بیسوادی در کنش سیاسی متهم نموده و سخنان خاتمی را تاکتیکی بسیار ژرف و زیرکانه در فضای سیاسی ایران قلمداد می کنند غافل از اینکه کنش سیاسی منتهی به آشتی ملی در یک نظام فاشیستی غیر قابل تصور است. نظام های فاشیستی از آنجا که همیشه تسلط قدرت حداکثری را مدنظر دارند از هرگونه استراتژی سازشکارانه به شدت پرهیز می کنند مگر در قبل از جنگ جهانی دوم سران کشورهای اروپایی برای جلوگیری از جنگ امتیازهای فراوانی را در اشغال و زمینه کردن دیگر کشورها به خاک آلمان را به هیتلر ندادند عاقب چه شد هر امتیازی که می دادند نظام فاشیستی بیشتر می خواست و امتیاز دادن اروپایی ها را به حساب ضعف و ترس آنها می گذاشت چرچیل در آن زمان به این نکته اشاره می کرد ولی چون سران کشورهای اروپایی تجربه وحشت آور جنگ جهانی اول را داشتند و از شکل گیری چنین تجربه ای وحشت داشتند اعتنایی به این نکته سنجی چرچیل نمی کردند و سعی داشتند که با دادن امتیازهای متعدد به نظام فاشیستی هیتلر از شکل گیری چنین تجربه ای دوری کنند و عاقبت آن چیزی جز قوت و باورمندی هیلتر به برتری و زیادخواهی بیش حد او و آغاز جنگ جهانی دوم نبود. این مثال در یک مقیاس کلی را در رابطه با نظام های فاشیستی می توان به نظام فاشیستی جمهوریاسلامی در مقیاس بسیار کوچک تعمیم داد.
آنانی که می اندیشند سخنان خاتمی یک تاکتیک سیاسی است سخت در اشتباه هستند خاتمی با دیدن دعوای بین احمدی نژاد و خامنه ای ، بوی سازش به مشامش رسیده و تصور بر آن دارد که می تواند با سازش با خامنه ای با توجیه آشتی ملی ، زمینه کسب قدرت حداقلی را در نظام برای خود و اصلاح طلبان حکومتی فراهم آورد و بالاتر از آن با جلوگیری از فرایند خرد شدگی قدرت در درون نظام ناشی سهم و قدرت خواهی ،مانع از فروپاشی درونی نظام شود. ولی این نکته را مشخص نساخته است چگونه می توان در چارچوب یک نظام فاشیستی به آشتی ملی رسید فروکاست گرایی اصلاح طلبان حکومتی در ترسیم چهره سلطانی از نظام ولایت فقیه به جای چهره واقعی فاشیستی آن در واقع لاپوشانی امکان ناپذیر بودن اصلاح و آشتی ملی در این نظام است و این به زبان معمولی چیزی نیست جز فریب خلق
ولی طرفدران اصلاح طلبان حکومتی به گونه ای از بازی و تاکیک در فضای سیاسی جمهوری اسلامی صحبت می کنند که انگاردر یک فضای سیاسی دموکراتیک پیرامون بده و بستان جریان های سیاسی در کسب قدرت کنش سیاسی خاتمی با یک سخنرانی می تواند شکل گیرد غافل از آنکه نظام فاشیستی آن را به حساب ضعف و زبونی آنها می گذارد و با تاسی به آن جریان سرکوب را شدیدتر به پیش می برد چرا که برای یک نظام فاشیستی ، اصلاح طلبی ویرس مرگ نظام است و قبول آشتی ملی کاستن از قدرت پیشوا است که در جای خدا نشسته است « آیا تا حال شده است که بشنوید خدا را باید بخشید بلکه تنها خواهید شنید خدا شما را ببخشد» 
پی نوشت : به علت سانسور این نظر در برخی سایت ها تصمیم گرفتم که این مطلب را لینک کنم

۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۷, سه‌شنبه

امروز 27 اردیبهشت (17 می) روز مبارزه با هموفوبیا

بیست و یک سال پیش در چنین روزی (هفدهم می ۱۹۹۰ – بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۶۹) سازمان بهداشت جهانی (WHO) همجنسگرایی را از لیست بیماری ها و اختلال های روانی خود خارج کرد. سازمان جهانیِ مبارزه با همجنسگراهراسی و ترنس هراسی  (International Day Against Homophobia and Transphobia Committee) که در پاریس مستقر است و نیز کمیسیون حقوق بشر همجنسگرایان سازمان ملل (International Gay and Lesbian Human Rights Commission) در این روز از فعالان حقوق بشر و کنشگران جامعه مدنی در سراسر دنیا دعوت می کند تا در کنش های جمعی که به منظور افزایش آگاهی های عمومی، آموزش شهروندان در حوزه سکسوالیته و جنسیت، پایان دادن به تبعیض علیه انسان ها به خاطر گرایش جنسی یا رفتارهای جنسیتی متفاوت، نشان دادن اثرات مخرب همجنسگراهراسی و ترنس هراسی بر سلامت روانی فرد و جامعه، و نیز در کنش هایی که به منظور اعلام همبستگی جهانی برای پایان دادن به نقض حقوق انسانی همجنسگرایان و ترنسجندرها صورت می گیرد مشارکت کنند.
ایران در کنار شش کشور یمن، پاکستان، سودان، نیجریه، عربستان و امارات هفت کشوری هستند که مجازات اعدام را برای همجنسگرایی در نظر گرفته‌اند. هم چنین ایران در کنار بسیاری از کشورها، ترنسجندرها را «بیمار» تلقی می کند. همجنسگرایان و ترنسجندرها به خاطر تبعیت نکردن از دیگرجنسگراییِ اجباری و انجام رفتارهایی که جامعه آن ها را نامتعارف به شمار می آورد، نه فقط از طرف دولت، بلکه از طرف خانواده و جامعه نیز مورد آزار قرار می گیرند. این تبعیض ها مختص ایران نیست و در به اصطلاح پیشرفته ترین کشورهای نیز مشاهده می شود
به گزارش خانه حقوق بشر ایران گروهی از کنش گران ایرانی به منظور مشارکت در این حرکت جهانی مردمی که هر ساله در این بازه ی زمانی اوج می گیرد، و نیز جهت افزایش آگاهی های عمومی درباره ی همجنسگرایان و ترنسجندرها، صفحه ای با نام «ما همه جا هستیم» در فیس بوک تشکیل داده اند و از همجنسگرایان، دوجنسگرایان، ترنسجندرها، کوئیرها و هر کسی خود را عضوی از این جامعه ی رنگین کمانی می داند خواسته اند که یک دقیقه از زندگی و آرزوهای خود بگویند و فیلم کوتاهی ضبط کنند و روی این صفحه بگذارند تا آن طور که در توضیحات این صفحه آمده است در ساختن «رنگین کمان بلندتری» تا روز ۲۷ اردیبهشت، روز جهانی مبارزه با همجنسگراهراسی و ترنس هراسی، مشارکت کند